ΠΑΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Οι αντιεκπαιδευτικές τομές των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, σχεδόν πάντα προβάλλονται σαν «καινοτόμες» ενέργειες στη σχολική ζωή και πράξη. Μέτρα όπως, η ευέλικτη ζώνη, το ολοήμερο νηπιαγωγείο και δημοτικό, η ΠΔΣ και ενισχυτική διδασκαλία στολίζονται και παίρνουν τη θέση τους στη βιτρίνα της δημόσιας εκπαίδευσης, η οποία προσπαθεί να κρύψει τη σκληρή πραγματικότητα που καθημερινά βιώνουν εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς.
Ιδιαίτερα ο θεσμός της ΠΔΣ διαφημίζεται σαν αναγκαία αντιστάθμιση για την αντιμετώπιση των μαθησιακών προβλημάτων και την απαλλαγή της οικογένειας από το οικονομικό άγχος των φροντιστηρίων. Τις ίδιες τάχα ευγενικές επιδιώξεις έρχεται να προωθήσει η πρόσφατη υπουργική απόφαση (4-9-2008) για την οργάνωση και λειτουργία της πρόσθετης διδακτικής στήριξης.
Πίσω από τη βιτρίνα και τις μεγαλόστομες διακηρύξεις η αμείλικτη πραγματικότητα δείχνει ότι:
Η κοινωνική πηγή της σχολικής αποτυχίας και καθυστέρησης είναι το οικονομικό, μορφωτικό επίπεδο της οικογένειας των μαθητών και σε τελική ανάλυση η ταξική θέση. Κατά συνέπεια, το αστικό σχολείο είναι ο αυστηρός ταξιθέτης και ενισχυτής των ανισοτήτων. Όσο μάλιστα χειροτερεύει το λαϊκό βιοτικό επίπεδο, όσο αυξάνεται η ανεργία και η ελαστική απασχόληση, άλλο τόσο το μέλλον των παιδιών θα γίνεται πιο αβέβαιο και η σχολική αποτυχία και διαρροή θα διευρύνονται.
Ο θεσμός της ΠΔΣ έρχεται να νομιμοποιήσει και να αναπαράγει την «ανάγκη» της ύπαρξης φροντιστηρίων και της παραπαιδείας. Το μαθησιακό και μορφωτικό πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με «δημόσια» φροντιστήρια μέσα στο σχολείο, με τα οποία οι εκάστοτε δικομματικές ηγεσίες του ΥΠΕΠΘ προσπαθούν να συγκαλύψουν τις επιπτώσεις της ταξικής αντιλαϊκής πολιτικής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.
Το ΥΠΕΠΘ κλείνει το μάτι στους εκπαιδευτικούς ζητώντας να «διαβάσουν» τη συμμετοχή τους στην ενισχυτική – ΠΔΣ σαν συμπλήρωμα του εισοδήματός τους και όχι να απαιτήσουν αυξήσεις στους βασικούς μισθούς. Οι εξευτελιστικές όμως αμοιβές και οι απίστευτες καθυστερήσεις καταβολής οδηγούν τους μόνιμους εκπαιδευτικούς σε άρνηση συμμετοχής, αφού και με την πρόσφατη απόφαση μειώνονται παραπέρα και παίρνουν αποκλειστικά τη μορφή της ωριαίας αντιμισθίας – υπερωρίας.
Η ΠΔΣ, όπως και το ολοήμερο, είναι εστίες γενίκευσης των ελαστικών μορφών απασχόλησης και των εργασιακών ανατροπών (ωρομίσθιοι, αναπληρωτές – συμπλήρωση ωραρίου από ειδικότητες που φθίνουν και περιπλανιούνται – πρόσληψη σε επίπεδο σχολικής μονάδας).
Η ολοένα και μεγαλύτερη υποβάθμιση του μορφωτικού επιπέδου των μαθητών, προϊόν των εγκληματικών αντιεκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων, αποδεικνύουν την αποτυχία του σχολείου και των μέτρων αντιστάθμισης. Γι’ αυτό είναι φανερό ότι το σύστημα, που αναπαράγει την επιλεκτικότητα, τη μορφωτική ανισότητα δεν είναι δυνατόν το ίδιο να τις αντισταθμίσει.
Η πρόσφατη υπουργική απόφαση 113321/57/4-9-08.
Ενοποιεί ΠΔΣ και ενισχυτική σε όλους τους τύπους σχολείων για να προωθήσει παντού μεθοδικά και βήμα το βήμα την εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση εκπαιδευτικών και σχολικών μονάδων και συγκεκριμένα:
Ο σχεδιαστής – αξιολογητής επικεφαλής του θεσμού, στον οποίο παραχωρούνται υπεραρμοδιότητες, που αφαιρούνται από τους συλλόγους διδασκόντων, γίνεται ο θεματοφύλακας των διαδικασιών της αξιολόγησης.
Εισάγονται διαδικασίες κλειδιά για την οργάνωση α) της εσωτερικής αξιολόγησης που ξεκινάει πια από την ΠΔΣ, με τα φύλλα αυτοαξιολόγησης των εκπαιδευτικών και μαθητών και β) της εξωτερικής αξιολόγησης που μπαίνει σε τροχιά με το αρχείο αξιολόγησης των επιδόσεων των μαθητών στις προβλεπόμενες γραπτές δοκιμασίες της ΠΔΣ.
Η ηλεκτρονική καταχώρηση εξάλλου και εκτύπωση των αποτελεσμάτων της Α, Β Λυκείου και των πανελλαδικών κάθε χρόνο (ηλεκτρονικό αρχείο προς Δ/νση και σχ. Συμβούλους), θέτει συνολικά σε κίνηση την εξωτερική αξιολόγηση (σχολική μονάδα).
Δείκτες ποσοτικοί (βαθμοί γραπτών) σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο αύριο, θα καθορίζουν το ύψος της κρατικής χρηματοδότησης στη σχολική μονάδα (ταξική κατηγοριοποίηση, ανταγωνισμός).
Ταυτόχρονα η απόφαση επιβάλλει εκθέσεις αυτοαξιολόγησης μετά τη λήξη κάθε τετραμήνου υλοποιώντας όσα προβλέπει ο 3πλός νόμος του ΠΑΣΟΚ 2986/2002 για την αξιολόγηση.
Τέλος, ο υπουργός με το ένα χέρι υπογράφει την εγκύκλιο για τον προγραμματισμό του εκπαιδευτικού έργου εξωθώντας σε ασφυκτικό έλεγχο - λογοδοσία και πληθωριστικά τμήματα με 30 μαθητές, ενώ με το άλλο αποφασίζει τη δήθεν αντιμετώπιση της σχολικής αποτυχίας και των μαθησιακών προβλημάτων!!
Σε άλλες πολιτικές επιλογές κατευθύνουν και ακουμπούν οι προθέσεις της κυβέρνησης και του ΥΠΕΠΘ.
Καλούμε τους συναδέλφους:
• Σε ανυπακοή και συλλογική απειθαρχία συμμετοχής σε διαδικασίες αξιολόγησης – κατηγοριοποίησης που προκύπτουν από εγκυκλίους και υπουργικές αποφάσεις (προγραμματισμό, ΠΔΣ κ.α.)
• Σε άρνηση να συμπληρώνουν ωράριο στην ΠΔΣ, γιατί έτσι επιδιώκεται α) ο κατακερματισμός και η πολυδιάσπαση το όποιου εκπαιδευτικού και παιδαγωγικού έργου τους β) η εντατικοποίηση και ελαστικοποίηση των συνθηκών και σχέσεων εργασίας.
Ειδικότερα παλεύουμε για:
1. Ενιαίο σχολείο, που θα ολοκληρώνει το παιδαγωγικό και μορφωτικό του έργο με το πρόγραμμά του μέσα στην τάξη, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες των μαθητών, χωρίς ΠΔΣ και απρόσφορα αντισταθμιστικά μέτρα.
2. Κοινωνικά μέτρα ενίσχυσης και οικονομικής στήριξης της λαϊκής οικογένειας για την άμεση ανακούφιση από το βάρος των αναγκών της.
3. Τη μείωση των μαθητών σε 15 στις τάξεις του Δημοτικού και 20 στο Γυμνάσιο και Λύκειο. Μέτρο που δε λύνει το πρόβλημα, αλλά απαντάει στην πιεστική ανάγκη για καλύτερες ψυχοπαιδαγωγικές συνθήκες μάθησης και εξατομίκευσης των προβλημάτων του παιδιού από το δάσκαλο, στη καλύτερη τελικά ένταξη των αδύναμων παιδιών στη συλλογικότητα της τάξης
4. Την ουσιαστική επιμόρφωση και εκπαίδευση των εκπαιδευτικών, έτσι ώστε να διαθέτουν σε βάθος γνώση ψυχολογίας, κοινωνιολογίας και παιδαγωγικής, για να κατανοούν τον ιδιαίτερο ψυχισμό των παιδιών, να εντοπίζουν έγκαιρα τα αίτια της σχολικής αποτυχίας και χαμηλής επίδοσης και να μπορούν να αναπτύσσουν τις δημιουργικές δυνάμεις και τα ενδιαφέροντα των παιδιών με προσανατολισμό την ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας τους μέσα από το σχολείο και τις συλλογικές δραστηριότητες.
5. Για τα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και μαθησιακές δυσκολίες, να λειτουργούν τμήματα ένταξης με συγκεκριμένες άρτιες υποδομές, προσωπικό, εξατομικευμένα και ομαδοποιημένα προγράμματα ολόπλευρης στήριξης.
6. Για τα παιδιά των μεταναστών το πρόγραμμα του σχολείου να περιλαμβάνει επιπλέον εντατικά μαθήματα στην ελληνική και μητρική τους γλώσσα και το πολιτισμό της χώρας προέλευσής τους.
Ουσιαστική λύση για τα προβλήματα και της εκπαίδευσης, είναι ο ριζικός κοινωνικός - πολιτικός ανασχηματισμός πάνω σε μιαν άλλη οικονομική βάση.
Μόνο ο ενιαίος δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας της εκπαίδευσης μπορεί να αντιμετωπίσει το ζήτημα της κοινωνικής και μορφωτικής ανισότητας.
