Στην Ελλάδα της αναξιοπιστίας και της φαιδρότητας όλα είναι τηλεοπτική εικόνα, καταντήσαμε η χώρα της σαπουνόπερας, του ευτελούς και του γελοίου.
Έχουν χάσει και οι "θεατρικές επιθεωρήσεις " την ευρηματικότητα τους.
Μπορεί να τους πληρώνουμε ακριβά . . .όλους αυτούς τους πολιτικό ΜΜΕέδες αλλά τουλάχιστον μας προσφέρουν, φτηνό μεν, θέαμα, αλλά από το καναπέ του σαλονιού μας.
. . .
Τελικά καταλάβαμε ότι στην Ελλάδα μας δουλεύουν ; αλλά ποιοι ; . . .
Η απάντηση είναι λίγο-πολύ έως και αρκετά δύσκολη, όταν ένας λαός περιμένει έναν πολιτικό "Μεσσία" να τον σώσει από τις "αμαρτίες" των πολιτικών και εφησυχάζει. . .
Είναι και αυτό ακριβώς έτσι ή έχει και "ουρά" ;
Το παραμύθι της πολιτικής καλά κρατεί, όπως και η συναλλαγή με τη διαπλοκή ψηφοφόρου - βουλευτή ακόμη καλύτερα. Και για όσους πιστεύουν ακόμη σε αξίες, ιδανικά και σε άλλου τέτοιου είδους ηχηρά παρόμοια, τους καταθέτω τη δική μου άποψη και ας ΜΗΝ έχει καμία βαρύτητα και εκτεταμένη απήχηση.
Όλα ξεκινούν από το ραγιαδισμό του νέο-Έλληνα. Οι σχέσεις κράτους / πολίτη, είναι σχέσεις πασά / Ρωμαίο ραγιά. Η έννοια του ευνομούμενου κράτους και του λαού στην εξουσία, διαρκεί ένα μήνα προεκλογικά και τελειώνει άκομψα το βράδυ των εκλογών.
Έχουν ξαναγραφτεί αυτά . . . και ΔΕΝ ζητώ την αποκλειστικότητα . . . απλά καταθέτω ως καταγραφή τα παρακάτω για να μείνουν διαδικτυακά :
Η συνέχεια στο "ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου