Η ΠΕΡΔΙΚΑ ΤΗΣ ΣΚΥΡΟΥ

......Θα ήθελα να σας πάρω μαζύ μου το πρωϊ την Πρωτοχρονιά απολείτουργα, να πάμε στο Σ'λήνα, και στην Αναβάλ'σα, να δούμε τις Σκυριανές κοπέλλες, σαν θα ρθουν να πάρουν το νιό νερό, να δροσίσουν τα σπίτια τους, πως θα ρίξουν στην πηγή τις φιλιές τους - βασιλόπηττα, σύκα, σταφίδες, μύγδαλα, μουστόπ'τες κι' ό,τι άλλα καλούδια έχει η καθεμιά - για να φιλέψουν και να γλυκάνουν τα νερά, μουρμουρίζοντας με λαχτάρα την ευχή τους στη νερομάννα. «Ως τρέχουν τα νερά, έτσι να τρέχουν τα καλά μες στο σπίτι μας!»
Να πάμε μαζύ με τους βαρκάρηδες και τους ψαράδες κάτω στο γιαλό και στη Λιναριά, σά θα φέρουν ν' ασημώσουν και να φιλέψουν τη βάρκα τους, για να μην παραπονιέται και για νάναι γλυκαμένη και γεμάτη όλο το χρόνο.


Να δούμε, σά θα πάμε να ‘φχηστούμε τη μ'λώνισσα, πως θ' ασημώσει και θα γλυκάνει το μύλο της και κείνη, και να πάρομ' από τα χέρια της την αφράτη φτάζυμη μ'λόπ'τα, την πήττα που ο μύλος χαρίζει στους πελάτες του, ζυμωμένη με μαστίχα και κανελλογαρύφαλλα, απ' το πιο διαλεχτό αλεύρι και στολισμένη από πάνω με πλουμούδια.

Και γυρίζοντας στο χωριό, να δούμε τους γεωργούς, σά θα πάνε στη γκατούνα, να βγάλουν έξω στο πλάτωμα τα βώδια, βάζοντάς τα να πρωτοπατήσουν πάνω σε σίδερο, στον γκασμά συνήθως, για νάναι σιδερένια όλο το χρόνο, να μην αρρωστήσουν, πως θα τα φιλέψουν και θα τα γλυκάνουν κι' αυτά, πρώτα κι' ύστερα θα περάσουν τη βωδόκ'λορα απ' το κέρατο του πρώτου βωδιού, προγνωρίζοντας με τον τρόπο που θα πέσει, σαν τινάξει το βώδι το κεφάλι του, για να ελευθερωθή απ' το ξαφνικό βάρος, το μάντεμα για τη σοδιά της χρονιάς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ