Το μαντρί, η Σκηνοθεσία και οι Τζάμπα Μάγκες

Έγραψε : ο Νάσος Ζαγγογιάννης.
http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/

Τα μάτια όλων των Ελλήνων, στράφηκαν στη σημερινή ομιλία της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής της ΝΔ, η οποία διεξήχθη σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας.

Αλλά ας αρχίσουμε από το σενάριο και το σκηνικό της παράστασης :

Ο σκηνοθέτης – οργανωτής, επιστράτευσε, εκτός από τους υποχρεωμένους κοινοβουλευτικούς βουλευτές (δυσαρεστημένους και ΜΗ), τα εκλεκτά κομματικά στελέχη (βολεμένους και σε αναμονή) και κάποιους άλλους 600 περίπου τον αριθμό, κομπάρσους χειροκροτητές (εξειδικευμένους σε αυθόρμητες ενθουσιώδεις ιαχές – εμπειροτάτους παλαμακιστές).

Κατά τις δημοσιογραφικές πληροφορίες, που έλαβαν χώρα ζωντανά από τα ΜΜΕ, αλλά και μετά το τέλος του πρώτου μέρους της συνεδρίασης, λέγεται, ότι κριτήριο για το Casting των επιλεγμένων συμμετεχόντων ήταν η ηλικία.

Οι περισσότεροι λοιπόν νέοι , αλλά και μερικοί άλλοι, κάποιας μεγαλύτερης ηλικίας (καθοδηγητές – εμπειρότατοι σε κομματικές εκδηλώσεις), του ευρύτερου δημόσιου τομέα κυρίως, και κατά μία άλλη δημοσιογραφική εκτίμηση, νέο-διορισμένων, πρώην G700, προσφάτως διορισμένων αλλά και εν δυνάμει, υπό διορισμό ή στα "μέλλοντα υπόψη".

Έτσι θα μπορούσε να περιγράψει, κάποιος τρίτος αυτή τη κομματική επιστράτευση, και το διαμορφούμενο, θεατρικό σκηνικό, για τις ανάγκες της τηλεοπτικής προπαγάνδας.

Ο κρατικός τηλεσκηνοθέτης από την άλλη μεριά, φρόντισε για όλα τα υπόλοιπα :

Όπως, για τα επιλεκτικά πλάνα, όπου η εικόνα θα έπρεπε να θυμίζει κυρίως, πανηγυριώτικο περιβάλλον με «αυθόρμητα» χειροκροτήματα και ιαχές, Ρωμαϊκής φιέστας, ζουμάριζε και επιβράβευε τη φιλότιμη αυτή προσπάθεια .

Αυτό που με ενόχλησε ιδιαίτερα, είναι ότι ο εν λόγω τηλεσκηνοθέτης, έψαχνε συγχρόνως και για τα λεγόμενα "άτακτα παιδιά" (κατά άλλους "αντάρτες" ή και για κάποιους άλλους "λυράτες" και "αλανιάρες" "κότες" κλπ), με ένα "χαφιεδίστικο" διερευνητικό νευρικό ψάξιμο, στις επίμαχες λήψεις, για να καρφώσει την πιθανόν αδρανή στάση τους, τόση επιμονή πια !!! (όποιος είδε τη παράσταση θα με δικαιώσει).

Ήταν δηλαδή το επίσημο τηλεοπτικό ξεμπρόστιασμα, είτε συμμετείχαν είτε ΟΧΙ, γιατί οι εμπνευστές σεναριογράφοι, ξέρουν να εκδικούνται, στιγματίζοντας τηλεοπτικά. Είναι σίγουροι, ότι η όποια στάση τους θα συζητηθεί από τα ανθρωποφάγα παράθυρα των καλοπληρωμένων τηλεσταρ παρουσιαστών και λοιπών (άνευ χαρτοφυλακίων) σχολιαστών, των μονό-θεματικών δελτίων.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Ποτέ ΔΕΝ κατάλαβα στη νέο-Ελλάδα μας, γιατί ένα δελτίο ειδήσεων, που καταντά ρούγα της γειτονιάς, να ασχολούνται τόσοι και τόσοι σχολιαστές.

Έχουν καταλάβει μήπως, ότι ο Έλληνας, ΔΕΝ καταλαβαίνει και χρειάζεται τόσες και τόσες μπαρούφο – αναλύσεις, μεσημεριάτικων εκπομπών, από καλοπληρωμένους - πεπειραμένους, καλλιτέχνες της ενημέρωσης ; Αυτό το καταθέτω, σαν απορία.

Η μαρτυριάρα κάμερα λοιπόν, επιστρατεύτηκε για ένα αδυσώπητο κυνήγι, παιχνίδισμα ανεύρεσης και καταγραφής, για τυχόν αντικομματικής συμπεριφοράς, των λεγόμενων "ανταρτών" ή "αντιρρησιών συνείδησης", έναντι των "επίορκων" υποσχέσεων των "Σεμνών και Ταπεινών" και του ανεκπλήρωτου επί πενταετία κυβερνητικού προγράμματος.

Το φαιδρό εδώ είναι, ότι και να κάνανε οι κακόμοιροι αυτοί βουλευτάκηδες, είναι επόμενο να πέσουν αύριο ή αργά απόψε, στη επιλεκτική χλεύη των ΜΜΕ.

Το καλογραμμένο σενάριο, από τους επαγγελματίες συμβούλους (λέγε με ταπεινό βατοπεδίτη, Θεόδωρο), διαδραματίστηκε μέσα σε έναν αλαζονικό μονόλογο, σε δύο πράξεις, και χωρίς διάλειμμα για την απαραίτητη, σκηνική αλλαγή.

Η πρώτη πράξη, περιλάμβανε μια ανανεωμένη συρραφή, κάτι σαν Pot-pouri, προηγούμενων εμφατικών εικόνων (έτσι του "νόμιζε", ο εξομολογηθείς Βατοπεδίτης), αν και από αυτή τη προηγούμενη, υπήρξε ανεπιτυχή προσπάθεια να πείσει, η λεγόμενη και ως η πρώτη "πεπονόφλουδα" της Θεσσαλονίκης.

Εκεί ως γνωστό προσπάθησε να βάλει μπροστά τα στήθη του (έτσι του "επέμενε", ο εξομολογηθείς Βατοπεδίτης), και να το παίξει αρχάγγελος της ανάληψης ευθυνών και άφθαρτος και δημοσκοπικά αλώβητος, και με τη χαρακτηριστική του αλαζονεία του ηγέτη, που έχει αποθέματα και άλλης ανοχής, καταλληλότερου - μονοκράτορα, και έτσι να αποδείξει στους φίλους του -υπό αμφισβήτηση υπουργούς- ότι, είναι το Μεγάλο χαρτί της παράταξης, και ο Μεγάλος ηγέτης στην πρωθυπουργία της Ελλάδος κάτι περίπου σαν τον θείο του ανθ-εθνάρχης.

Αξίζει να σημειωθεί εδώ, ότι εκείνη η ατυχής του ομιλία στη ΔΕΘ, αλλά και η ακόμη χειρότερη παρουσία του, στη συνέντευξη τύπου στο "Βελλίδειο Μέγαρο", τσαλάκωσε για πρώτη φορά (ρεκόρ οκταετίας) την εικόνα του καταλληλότερου.

Η δεύτερη πράξη : Ήταν ατυχής και απευθύνονταν σε δήθεν "τσάμπα μάγκες" κλπ.

Είναι εσωτερικά προβλήματα της Ν.Δ. και ΔΕΝ ενδιέφερε το πολύ κόσμο. (Θα υπάρξουν αρκετές αναλύσεις, ας είναι μία λιγότερη η δική μου).

Το σενάριο : Εδώ αξίζει να σταθούμε, με το έμπειρο μάτι που θ α χρησιμοποιούσε ένας καλόπιστος, θεατρικός συγγραφέας, ο οποίος θα μπορούσε να δώσει σε αυτή τη θεατρική παράσταση - μονόλογο, το τίτλο :

«Όποιο πρόβατο βγαίνει απ' το μαντρί, το τρώει ο λύκος»

Ο μονόλογος του κ. Καραμανλή κινήθηκε γύρω από τη γνωστή παροιμία που είχε χρησιμοποιήσει για συνετισμό, για πρώτη φορά σε πολιτική ρήση, ο μακαρίτης πρώην υπουργός της Ν.Δ. Ευάγγελος Αβέρωφ, σε ανάλογη αμφισβήτηση τη δεκαετία του 1980.

Οι συντάκτες του μονό-λόγου και οι επικοινωνιακοί σύμβουλοι (οι γνωστοί-άγνωστοι Καραμανλικοί φίλοι και ο πολύς κ. Λ.) χρησιμοποίησαν σαν το κύριο tempo του, επιθετική έπαρση στο πολυσυζητημένο υλικό, που αμφισβητούσε στις διάφορες τηλεοπτικές ή διαδυκτιακές καταγραφές, αλλά και των έντυπων ΜΜΕ, αποκλείνουσες συμπεριφορές, ηθικής τάξεως μεν, αλλά που δημιούργησαν σε αυτή την ανύπαρκτη κυβέρνηση, το τελευταίο μεγάλο μπάχαλο και τη "Περιρρέουσα Ατμόσφαιρα" για μία αναμενόμενη αλλαγή σκηνικού, παραιτήσεων κλπ.

Ο μονό-λόγος λοιπόν γράφτηκε για πεντέξι από δαύτους, είχε σεναριακή επάρκεια, φωσκολικής έμπνευσης και υπήρξαν και κατά το παρελθόν καλύτεροι ηθοποιοί να τον υποδυθούν.

Ας πούμε ένα Κ. Πρέκας, θα μπορούσε να χτυπήσει μέχρι και Oscar.

Ήταν η πιο θλιβερή εικόνα, που είδαμε ποτέ του κ.Καραμανλή, μια ξεφτισμένη εικόνα, κακέπτυχο αντίγραφο, αλαζόνα αυτοκράτορα, που η σύγκλητος του, τον παρουσιάζει ως γήινο θεό, ήταν μία σουρεαλιστική φιγούρα, που κινήθηκε πάνω στο γνωστό παραμύθι για το πρόβατο και το λύκο, επίσης είχε και πολλά άλλα στοιχεία από το ψεύτη βοσκό. Που όταν φώναξε και πάλι :

«Ε! Χωριανοί! Τρεχάτε, τρεχάτε. Λύκος στα πρόβατα…» Δυστυχώς ΔΕΝ το πίστευε κανένας χωριανός του.

Αυτά που περίμενε ο απλός Έλληνας πολίτης ΔΕΝ ακουστήκανε. Απλά ήταν "μία από τα ίδια για τα γίδια".

Τώρα που ανέφερα για αυτά τα αθώα ζώα, βλέπω τη σχέση συνδέει τη Ν.Δ. με τα γίδια και τα πρόβατα και τους εκκλησιαστικούς ηγούμενους :

Μας βλέπουν σαν ποίμνια και αυτοί θεωρούνται, σαν ποιμενάρχες.

Και περιμένουμε να βγάλουμε άκρη για Βατοπέδια και εκκλησιαστική περιουσία ;

«Δύστυχη Ελλάς με τα τέκνα που γεννάς», είχε αναφωνήσει κάποτε Ελευθέριος Βενιζέλος. (ΟΧΙ ο Βαγγέλης – ο Ελευθέριος το τονίζω).

Επίσης ο Νίκος Δήμου έγραψε τη δεκαετία του 1970 ένα εξαίρετο δοκίμιο με τίτλο :

«Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας».

Τέλος, όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο πρεσβύτερος, διακήρυττε μέσα στην απελπισία του, για τη ΜΗ επανεκλογή του, ως Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας,ότι :

«η Ελλάδα είναι ένα απέραντο φρενοκομείο», φωτογράφιζε περίτεχνα τον τότε πρωθυπουργό αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου.

Ήταν μία ανθρώπινη αντίδραση της στιγμής, φορτισμένη συναισθηματικά ίσως, υπό ένα ασφυκτικό κράτος ψυχολογικού βάρους και ανεκπλήρωτων υποσχέσεων, που ΔΕΝ τελεσφόρησαν τότε, κατά το μάλλον ή ήττον ή διότι τελικά η λαϊκή απαίτηση επέβαλε .

Αυτά ΔΕΝ γίνατε περισσότεροι σοφοί, αλλά τα σπουδαία θα τα διαβάσετε αλλού.

Το blog μου ΔΕΝ διαθέτει άλλες πηγές, παρά το κοσκίνισμα της επικαιρότητας και το στοιχείο του στοχασμού που ελλείπει από τη πολιτική ζωή του τόπου μας.

===========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"